Як мантры адно: “Жыве вечна! Жыве!”
Шаптацьмем – з тым шэптам і згінем...
Па хвалях дняпроўскіх боль братні плыве,
Боль братні плыве супраць плыні.
Асьлеплены люд да сваёй барацьбы -
За троны, за землі – на мяса!
Склікаюць князі, каб у шале рабы
Кроў братнюю лілі і рады былі...
На лупалаўскай, костак поўнай зямлі
Заплакаў помнік Тарасу.