Галоўная » Валянціна Грыб

Валянціна Грыб

Начное неба ў задуменні...

 
Начное неба ў задуменні Ўладанні ціха аглядае, А месячык-пляткар Зямны аповед яму бае: — Там, на зямлі, Ужо многа год Дзяўчына-краля У гэты час Святочную сукенку апранае, Выходзіць, зноў цябе вітае. Зноў зорачку сваю шукае, Каханага свайго чакае... Няма нідзе... Усё маўчыць... І ветрык затаіў дыханне. Зямля не спіць — і ёй баліць... Зноў вайна нясе расстанне...