Я не начышчу медалі. Яны мне тым ужо святыя, што дым няроднае зямлі уеўся ў іх бакі крутыя. Я іх дастаў, каб прыгадаць тых дзён падзеі і надзеі. Я з імі сам – ні ўзяць ні даць – на сорак год памаладзею. Завалачэцца дымам даль, шалёны вецер зноў завые у мачтах… Першы мо
Артур Вольскі
Медалі
Апошні дзень Другой сусветнай
Памяці Героя Савецкага Саюза старшыны 1-й стацці Мікалая Галубкова Я з вышыні гадоў, нібы з гары, гляджу ў далечыню свайго юнацтва. І хвалі жаўтаводай Сунгары мне ўсё часцей і мрояцца і сняцца. Вінюся я тады перад сабой, што ваблюся на дро
Пра вайну
Была вайна. Не даўна – ўчора. Я гэта ведаю не з кніг. Для тых, хто зведаў тое гора, і паўстагоддзя – толькі міг. Нашто парады і даклады? Не трэба больш былой ілжы. Клады прывесці б нам да ладу, паставіць свечкі пад крыжы. Бо варты вечнае пашаны той, хто ў пякельны час ліхі вайною быў укрыжаваны за на