Галоўная » Наталля Арсеннева

Наталля Арсеннева

Спарышы

 
Выйшла я серпам зубчатым
Срэбра калосся крышыць.
Пахла дакучліва мятай,
Я ў жыце знайшла спарышы.
Смехам сыпнулі сяброўкі:
«Ой, сцеражыся глядзі!»
Сноп я вязала, аж змоўклі,
Моцна ж вязала, наўздзіў...
Што ж, каб Васіль тут
                      на полі
Зносіў за мною снапы, –
Я не ўтуліла б ніколі
Вачэй,
        не баялася кпін.