Сцяпан Нефідовіч

Салдацкая ўдава

 

Былой суседцы Ганне Аляксееўне Дземідовіч прысвячаю.

У парошах далёкіх нягод
Вецер песні вайны разгубіў,
На прасторах палеткаў і вод
Новай песні навеяў матыў:
Дзе калісьці акопы былі,
Родзіць жыта, буяе трава.
Дажывае свой век у сяле
Бабка Ганна — салдатка-ўдава.
Ўсе надзеі згубіла даўно,
І даўно ужо слёз не стае,
Хоць ля т

Адпраўлена на пенсію вайна...

 

Адпраўлена на пенсію вайна
І болей не грыміць і не трывожыць,
А для мяне яшчэ крычыць яна
Маленькім хлапчуком на раздарожжы.