Леанід Яўменаў

Над безыменнай магілай

 

Таямніцай мясціна ахутана.
Скрозь сунічнік
І зарасць ажын,
Ды туга з камянёў
Пяцікутная
На пагорку магільнай імшы.

Бацяны – па буслянках
Над хатамі.
Гнёзды ў касках галубкі звілі.
А к салдату
Пад сінімі шатамі
Аж дагэтуль сваі не прыйшлі.

Нават сосны не знаюць высокія,
Хто ў цішы сіратлівае
Спіць,
Хто тут злёг
Пад грамамі далёкімі
У крывавую россып
Суніц...