Вершы пра вайну

Імклівасць, націск танкавай атакі –
Супроць “пантэраў”, “тыграў” і гармат…
Трыццацьчацвёрак кемлівыя тракі,
Але няма дарогі ім назад.
Палае танк, бы домік папяровы,

Ён змог прайсці ад Брэста да Берліна
Праз Магілёў, Маскву, Крым , Сталінград …
Сцяг Перамогі , што для ўсіх адзіны
Пранёс Чырвонай Арміі Салдат.
Сугуччам горычы, крыві, страт, слёзаў …
З геройствам, спрытам, рызыкай ліхой ,
З любоўю да Радзімы ў вершах, прозе
Салдат Чырвонай Арміі веў бой .
Ён быў адзіны са сваім народам ,

Шуткавалі з сябрам перад боем ,
Горла драў нам моцны самасад …
Ён , звычайны хлопец , стаў героем
І навечна – малады салдат .
У цяпле віхурыла “Зямлянка” ,
Xтосці марыў , хтосць пісаў лісты ,
Гаманіла , думала “тальянка” ,
Xтосць драмаў , хтосць песціў гнеў святы …
За камандай стала чуйна ціха –
Баявы даводзіўся загад …