Алена Лянок

Сярод усіх імёнаў на зямлі

Сярод усіх імёнаў на зямлі У нашых сэрцах назаўсёды застануцца Імёны тых, што не вярнуліся з вайны, Герояў, што салдатамі завуцца. Хвіліна памяці застыла ў цішыні, І кожны з нас за гэтае імгненне Успомніць тых, што некалі былі, Хто ёсць, хто будзе цераз пакаленне. Салдат, нібыта журавель, Увесь час імкнецца да нябёсаў. Нязгаснай зоркаю жыве У нашых сэрцах, нашых лёсах.

Чытаць далей

Развітанне воіна

Час прыйшоў нам сыходзіць,мама. Не кладзі мне з сабою слёзаў, грошай мне не патрэбна таксама: не адкупішся імі ад Лёсу. Ты кавалачак свежай зямліцы загарні ў насовачку беражна. Пакладзі мне… Не,не рассыпецца, клапатлівымі пальцамі нежнымі. Яе хмары дажджом цалавалі, мы ступалі па ёй басанож, і калючыя боты тапталі, баразны ўразаўся нож. Новым горам яе калечылі і залечвалі раны ізноў.