“Крочыў” танк жалезнаю хадою
Па зямлі прывабнай і чужой.
Застагнала дрэўца маладое,
Як святар, забіты прад імшой.
Больш не стане ўжо духмяным хлебам
Залаты, як злітак, каласок.
Больш у вочы не ўсміхнецца небам
Знішчаны пачварай васілёк.
Пройдуць тракі па ўсяму, што свята,
Перамелюць радасныя сны.
“Крочыў” танк паходкаю вар’ята,
“Крочыў” танк паходкаю Вайны.