Памяці маіх аднасельчан з невялічкай вескі,з якой у 1944г на вайну прызвалі 43 чалавек,
а дамоў вярнуліся толькі трое...
"Помнік"
Даўно мінуў той час жахлівы
Калі грымела тут вайна
І адпраўляла ў магілы
Людзей загубленых штодня
Нам толькі памяць застаецца
І помнік сціплы ля дарогі
Тут душы тых,хто не вярнецца
Свае аставіўшы парогі
Не нарадзіўся,не загінуў
Не знойдзеш тут свайго імя
Хто назаўседы свет пакінуў
А мог быць ты,а мог быць я
Пад ім ніхто не пахаваны
Няма журботных дамавін
І зорка,як на сэрцы рана
Крывавіць сокам журавін
Стаяць у самоце тры бярозы
Тут птушка песню прапяе
Пальецца дожджык,быццам слезы
Па тых,хто згінуў на вайне .