(Прысвячаецца светлай памяці
загінуўшым у ВАВ і майму дзеду
Чэчату Васілю,
якога я ніколі не бачыла)
1
Каля помніка ветэранам
Палымнее агеньчык вечны,
Крываточыцца болем ранаў,
Сагравае цяплом сардэчным.
2
Запытала дзяўчынка ў дзеда:
"Чаму ён пад дажджом не тухне
І чаму тут так многа кветак,
Сярод восеньскіх лісцяў жухлых?
3
Уздыхнуўшы, стары заплакаў
І сумотна нахмурыў бровы...
- Гэты помнік - палёгшых якар,
За Радзіму ў час суровы…
4
- Растлумач, што за якар, дзеду?
Караблёў тут няма і мора…
- Гэта - памяць, яе не зведаць,
Незабыўная сведка гора…
5
Яна ў суме гранітных плітаў,
У вянках, у агні і ў кветках...
І ў надпісах "Не забыты…"
Падрасцеш, тады поймеш, дзетка.
6
Паглядзі на агеньчык вечны,
Яна ім запаветы піша,
Не знікае ні ўдзень, ні ўвечар,
Супраць бедаў вайны афіша…
7
Па праспекту, насустрач веку,
Ідуць за руку дзяўчо і воін,
Што шукаюць ад войнаў лекі,
У незгасальным агні героям…
Мінск.08.11.2014г.
Каля помніка ветэранам…ці Вечны агонь.
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1280940594059
Галасоў: 1616. Сярэдняя: 4.13
4.3990536277603
Галасоў: 634. Сярэдняя: 4.40
4.1953846153846
Галасоў: 650. Сярэдняя: 4.20
4.1522762951334
Галасоў: 637. Сярэдняя: 4.15
4.0223577235772
Галасоў: 492. Сярэдняя: 4.02
4.417445482866
Галасоў: 321. Сярэдняя: 4.42
4.2781456953642
Галасоў: 302. Сярэдняя: 4.28
4.1606557377049
Галасоў: 305. Сярэдняя: 4.16
4.6692913385827
Галасоў: 254. Сярэдняя: 4.67
3.943143812709
Галасоў: 299. Сярэдняя: 3.94
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-