Няма безыменных герояў,
Якія ў баях паляглі.
Яны і пад мірнай зарою
Запляміць імя не маглі
І неслі імя сваё годна,
Сумленна жылі кожны дзень,
Выносілі стойка нягоды,
Адпрэчвалі слабасць і лень…
Вайна ўжо за дальняй гарою,
А ўспомніцца – жаль апячэ:
Няма безыменных герояў,
Ды шмат невядомых яшчэ.
Шчыруйма, як сонца, нястомна,
Каб таяў няведання снег,
Пакуль толькі Богу вядомы
Імёны іх светлыя ўсе.
*Выказванне Юліуса Фучыка.