Акупантам апантаным
Сумна, — апусцілі нос.
Слава храбрых партызанаў
Разлягае гулка, скрозь.
Па гаях, па цёмным лесе,
Па чаротах і трысці
Бродзяць карнікі, эсэсы, і
А атрада не знайсці!
— Памарозіць іх зімою, —
Разважалі.
Ды дарма:
I зіма ўжо, а спакою
Ні хвіліначкі няма.
Толькі вёску абрабуюць,
Сядуць жэрці, скажуць: «Гут», —
У часіну найлюбую
Страляніна тут як тут!
Не паспеюць афіцэры
Пахавацца у куткі, —
Ад галоў іх і талерак
Застаюцца чарапкі.
Выб'юць навалач благую,
Едзе правіць новы кат:
— Не, паверыць не магу я,
Каб нязлоўным быў атрад. —
Абяцае многа марак
I з пляча свайго мундзір.
...Усміхаецца ў гушчары
Партызанскі камандзір.
Чуе добра, што вясною
Будзе болей іх крышыць,
Бо ніякаю цаною
Не купіць людской душы.
Хай жа злеюць і шукаюць —
Дарма скручана пятля:
Партызанам пасабляе
Сэрцу родная зямля.
Нязлоўны
Іншыя вершы аўтара
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1385767790262
Галасоў: 1335. Сярэдняя: 4.14
4.2278056951424
Галасоў: 597. Сярэдняя: 4.23
4.1465517241379
Галасоў: 580. Сярэдняя: 4.15
4.4014732965009
Галасоў: 543. Сярэдняя: 4.40
4.0477326968974
Галасоў: 419. Сярэдняя: 4.05
4.4354838709677
Галасоў: 310. Сярэдняя: 4.44
4.3251748251748
Галасоў: 286. Сярэдняя: 4.33
4.1607142857143
Галасоў: 280. Сярэдняя: 4.16
3.9347079037801
Галасоў: 291. Сярэдняя: 3.93
4.6734693877551
Галасоў: 245. Сярэдняя: 4.67
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь