На вайне даўно ён,
на вайне.
Там, дзе голад шчырыцца,
там, дзе смерць з жыццём
у гульне…
На вайне ён, на вайне.
Ён пакінуў хату, маці
і дзяцей пакінуў з жонкай,
каб у свае ў рукі ўзяці,
аўтамат з усмешкай горкай.
Ён жадаў? Ён не жадаў,
крыві гэтай безнадзейнай…
Бараніў? Абараняў
ён сваё з гарачай верай.
На вайне быў ён,
на вайне…
Там, дзе голад шчырыцца,
там, дзе смерць з жыццём
у гульне…
Ён загінуў на вайне.