Аднойчы дождж пайшоў знянацку,
і сонца яркае заліў,
у дзіцяці адабралі цацку,
якую дужа так любіў.
І слезкі гаркія ліюцца
па шчочках, вуснах і руках,
а дзесьці коршуны дзяўбуцца
у планеты на плячах.
Страляюць з куляметаў, пушак
збіваюць душы з іх арбіт,
як паляўнічы нішчыць птушак
і яшчэ болей хоча збіць.
А што калі планета - птушка,
а паляўнічы - чалавек
і ўжо накіраваў ен пушку
ці дажыве яна свой век?
А ў планеты на плячах
есць пушкі розныя...і дзеці
у якіх слезкі на шчаках
і хто іх можа сцерці?
І хай планета наша цацка,
што смела едзе ў небыцце,
дзе зброя нішчыць усіх драчкай,
і ўсе ж галоўнае - жыцце.
У планеты на плячах
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1317169069463
Галасоў: 1526. Сярэдняя: 4.13
4.3925686591276
Галасоў: 619. Сярэдняя: 4.39
4.2025723472669
Галасоў: 622. Сярэдняя: 4.20
4.1545893719807
Галасоў: 621. Сярэдняя: 4.15
4.0302375809935
Галасоў: 463. Сярэдняя: 4.03
4.416403785489
Галасоў: 317. Сярэдняя: 4.42
4.2775919732441
Галасоў: 299. Сярэдняя: 4.28
4.160409556314
Галасоў: 293. Сярэдняя: 4.16
3.9455782312925
Галасоў: 294. Сярэдняя: 3.95
4.6612903225806
Галасоў: 248. Сярэдняя: 4.66
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-