Аднойчы дождж пайшоў знянацку,
і сонца яркае заліў,
у дзіцяці адабралі цацку,
якую дужа так любіў.
І слезкі гаркія ліюцца
па шчочках, вуснах і руках,
а дзесьці коршуны дзяўбуцца
у планеты на плячах.
Страляюць з куляметаў, пушак
збіваюць душы з іх арбіт,
як паляўнічы нішчыць птушак
і яшчэ болей хоча збіць.
А што калі планета - птушка,
а паляўнічы - чалавек
і ўжо накіраваў ен пушку
ці дажыве яна свой век?
А ў планеты на плячах
есць пушкі розныя...і дзеці
у якіх слезкі на шчаках
і хто іх можа сцерці?
І хай планета наша цацка,
што смела едзе ў небыцце,
дзе зброя нішчыць усіх драчкай,
і ўсе ж галоўнае - жыцце.
У планеты на плячах
Катэгорыі вершаў
Лепшыя аўтары
4.1385767790262
Галасоў: 1335. Сярэдняя: 4.14
4.2278056951424
Галасоў: 597. Сярэдняя: 4.23
4.1465517241379
Галасоў: 580. Сярэдняя: 4.15
4.4014732965009
Галасоў: 543. Сярэдняя: 4.40
4.0477326968974
Галасоў: 419. Сярэдняя: 4.05
4.4354838709677
Галасоў: 310. Сярэдняя: 4.44
4.3251748251748
Галасоў: 286. Сярэдняя: 4.33
4.1607142857143
Галасоў: 280. Сярэдняя: 4.16
3.9347079037801
Галасоў: 291. Сярэдняя: 3.93
4.6734693877551
Галасоў: 245. Сярэдняя: 4.67
Раiм наведаць
Каб дадаць спасылку
на Ваш сайт, пiшыце ў
зваротную сувязь
Што шукалi?
-