Вярніце мне жывое зерне
З тае гарматнай калатні.
Вярніце любасць мне і вернасць,
Што вывяраліся ў агні.
Вярніце ўсмешкі, казкі, гулі.
Але ў каго патрабаваць?..
Хіба чым-небудзь іх расчуліш,
Вось тых, што прагнуць забіваць?..
Яны адну вучылі мову:
Агонь, і сталь, і гром — у твар...
Дык будзь жа цвёрдым, маё слова,
I будзь бязлітасным, удар!